ГУНИГМАА

Бусдын биед хүрнэ ээ гэдэг
Зүрх минь арайхийн багтаах баяр буюу.
/Магадгүй бээрсэн тагтаан чинээ л.../

лаг юм бичсэн байшд...
өөрийнхөөрөө байна гэдэг манайх шиг бусдын хараан дор байгаад сурцан сэтгэхүйтэй нийгэмд хэцүүдээ.
тэр тусмаа эксистенциализмд тэгж хэлдэг биздээ- "бид бүдгээрээ бие биенийхээ толь" гэж.
яг жинхэнэ эрх чөлөө гэж үгүй, байдаг ч тийм хүмүүс нь галзуугын эмнэлэгт байдаг.

Коунтэрфэйтэрс ийг өөрөө уншсан уу
Фалл уншсан юм бна
манай монголчуудаас анх л экзистэншиалисмийн тухай яриж бгаа хүн өөрөө бх, лав би олж уншсанаас н
аймаар баяртай бна, то файнд со то спиик

бусдаас хамааралгүйгээр өөрийнхээрээ байх боломжгүй, чи энэ хорвоод төрөхдөө л уже хамаарчихсан байхгүй юу. хамааралгүй байх оролдлого угаасаа миний хувьд лав бүтэхгүй, би хамаарлаа ойлгоод зохицоод л амьдардаг байх.

Өөрөө хүсээгүй ч бусдыг нүдэнд найрсаг харагдах гэсэндээ хуурамч дүр эсгэдэг тэр залуу, - Миний хувьд угаасаа хүсдэг болохоор дайсандаа ч тэр хэнд ч тэр найрсаг харагдахыг л хүсдэг. Харин хэн нэгэнд муухай харагдахыг хүсдэггүй болохоор л тийм л байдаг

сохор хүнийг зам хөндлөн гаргаж өгч байхдаа дотроо харааж гаднаа инээдэг тэр залуу... - Би лав тэгж хараах л байсан гаргаж өгөхгүй. Гэхдээ хараалгүй өрөвдөөд л гаргаад өгчийшд.

өөрөө өөртэйгээ ингэж зөрчилдөсний эцэст энэ бүхнээс залхаж байгаа тэр залуу, - Өөртэйгөө бол харин ч нэг эвтэй дээ

г.м би лав бусдаас хамааралгүйгээр өөрийнхөөрөө байдаг л гэж боддог...?

Надад заримдаа тэнэг бодол төрдөг. Заримдаа би зүй бус зуйлийг хүсдэг. Заримдаа бүр харгис араншин ч илэрдэг. Гэхдээ энэ хорвоод "би" ганц л учир энэ хорвоод тоогдож байхын тул баг зүүх хэрэг гарсаар л байна. Над төрсөн тэнэг бодлоо би блогтоо л бичиж чадна.

яа энэ хоёр аймар чатласан байшд... ээ надад итгэдэггүй юмуу? би лав байгаараа л байдаг. Би угаасаа хүний өмнө өмдөө тайлах дургүй гэдэг маань миний л байгаа энэ учраас л тэр... би хамгийн гол нь би өөрөө өөртөө хүссэнээрээ байна гэдэг бол би бусадтай хэнд юугаа харуулж, хэнээс юугаа нуух маань миний л хэрэг... гол нь би өөрөө өөртөө өөрийнхөөрөө байдаг л гэж хэлсэн юм.. Хүмүүстэй багтай харилцаж, худлаа яриад лав сүйд болдоггүй л гэж боддог.. Таалагдвал таалагдсан, таалагдахгүй бол тэрийгээ хэлж л орхидог.. Эсвэл тэгэх шаардлагагүй гэж үзвэл зайгаа л барьчихдагшд. Чи тэгж их баг зүүж худлаа ярьдымуу? би бол чамайг тэгж бодохгүй л байна... мэдэхгүй юм

priisk sain suujaagaazdee,,
xaashaa alga bolchdog ex vee ter chine, sonin iin,
za odoo blog mlogoor idevxitei tenenee, baingyn bolson,
tseg ni ajildgui naasan,

Би биш чи өөрийгөө золиослох тухай.

үүнийг золист тооцохгүй. чи баярлана гэжийшд, баярлачихаад золиос болно гэж юу байсээн.

Энэ тохиолдолд би ч хоол хийгээд л өгнө. Харин чи лобэ-г гэртээ аваачаад сайхан дайлж цайлаад массаж хийж өгөөд унтуулж амраавал цаа чинь баярлана тэр нь чамд кайф өгөх эсэхийг мэдэхгүй хэрнээ шийдвэр гаргах тухай. Үүнийг золиос гээд байгаам.

ямар нэгэн зүйл авах талаар бодолгүйгээр бусдад өгч чадна гэж найдаад байгаа шт...итгэлтэй байна

би маш гоёор амиа хичээж чадна, хүнд сайхан бол надад сайхан...хэн гэдэг нь мэдээж чухал, бас цөөн.

жишээ нь аав намайг хоол хийгээд өг гэнэ, тэр үед би ядарсан...ямар ч байсан хоол хийхийг хүсэхгүй байдалтай байна, гэхдээ би үүнийг үл ойшоогоод хоол хийж өгөөд аавын баярласан царайг харвал надад бүүр ч илүү кайфтай, уран яруу амиа хичээж байгааз хэхэ.

Бид юу ярьжээлаа. ... жаргалтай...., удалгүй өнөөх .... тавьж.
Пөөх. ккк.

Чи бусдын авах бололцоог олгосноор өөртөө аз жаргалыг өчүүхэн ч атугай олгож болох тухай ярьж байсан юм.

золиос нь ч юу юм бэ, чи юун дээр би юун дээр энэ зүйлсийг авч үзээд байна гэдгээсээ хамаарах байх. өөрийн зүгээс бодоод үзэхэд өөрийгээ золиосолж байгаа мэт санагдахгүй байна, магадгүй одоохондоо бага өгч байгаа болохоор тэр биз ээ. хүн ер нь шуналын тулам шд, эхлээд багаханаар аваад жаргалтай байна, удалгүй өнөөх багаа чамлаж эхэлнэ гм. хүн аминч тул ямагт өөрийгээ эн түрүүнд тавина, харин заримдаа бусдын байр суурин дээр өөрийгээ тавьж, тэдний авах хүсэл өгөх бололцоог ойлгож баймаар..тийм үү гүй юу. би одоо яриагаа ойлгож эхлэхээ болиод байна хаха, тэхдээ яриад л бичээд л байдаг лол.

Бид авах гэж хүлээдэг нь л алдаа мэт. Амьдралд, хэн нэгэнд хайрыг өгөөд хариуд нь аз жаргал авч болно гэж бодовч чадахгүй л юм. Гэвч хичээж байна. Ингэхээр эхлээд өөрийгөө золиослох хэрэгтэй мэт.