ГУНИГМАА

Уйдаахын мөчгүй чимээ имээгүй гуниг минь
Усан дээр туссан модны сүүдэр шиг мөнхийн.
Харин, баясал жаргал минь тэр усанд
Хатсан навч ойчсон мэт урсан одогч зуурдын.
(Г.Аюурзана)

орчуулга

2020-10-02,

Долоо дахь өгүүлэгч. Мураками.

- Тэр давалгаа ч 10-р сарын үд дунд золтой л намайг үгүй хийчихээгүй шүү. Тэгэхэд би 10 настай байсан гэж намуухан хоолойгоор 7 дахь хүн өөрийн түүхээ хүүрнэж эхлэлээ.
Энэ шөнө тэр хамгийн сүүлийнх нь байсан юм. Цагийн зүү 11 дөхөж байлаа. Өрөөнд тойрч суусан сонсогчдыг шөнийн харанхуйгаас зүүн зүгийн салхи үе үе үлээн сэрүүцүүлж байв. Салхи модны навчис сэрчигнүүлэн зөөлөн хүүгэх чимээ гарган хаа нэгтээ нисэн одож байлаа.
- Энэ бол миний өмнө үзэж хараагүй агуу том давалгаа байсан юм гэж 7 дахь үргэлжлүүлэв. - давалгаа намайг арай л хамчихаагүй, г...

[Дэлгэрэнгүй...]

бичсэн: Friska | уншсан: 97 удаа | төрөл: Ном зохиол
(5) Cэтгэгдэл | мэйлээр илгээх

Ном, кино...бусад

2012-05-28,

Ном.

Л.Өлзийтөгс - Үзэхийн хязгаар. Нэг тийм гэгээлэг ном, уншиж байхдаа үнэхээр ийм нүдээр ертөнцийг харах боломжтой ч юм шиг, ингэж чадах ч юм шиг итгэл төрөвч...чадахгүй л дээ. Ямартай ч унших бүрт "сайхан мэдрэмж" өгдөгт нь энэ зохиолчид үнэхээр их баярладагаа.

Г.Аюурзана - Шүгдэн. Энэ номыг уншаад манай хүн бид 2 Утай явах хүсэлд нэг хэсэгтээ л эзэмдүүлсэн...сонирхолтой гоё ном. Онцгүй гэж хэлдэг хүмүүс зүгээр л атаархдийм шиг санагддийн, уран бүтээлчийнх нь хувьд, эр хүнийх нь хувьд (хэлүүлэлтгүй хэн гэдгээ мэдэж байгааз хэлээ гаргах