ГУНИГМАА

бид хорвоод түм буман асуултан дунд амьдрахдаа хэн нэгнээс эсвэл өөрөөсөө тэдгээрийг асуудаг гэхдээ хариултыг нь хэзээд сонсохгүй байх нь элбэг...
гэхдээ өөртөө хийсэн нээлтүүд ба олсон хариултынхаа үнэн мөнд итгэх сонголт байдаг...
эрэсдэлтийн далай руу живцэгээж байгаа хүмүүс авралын эрэг дээрх хэн нэгний хашиграаныг сонсогддоггүй юм....
өөр нэгэн эрэг дээр амьдрагсадад энэ мэтийг би хэлж байгаа нь бас л нэг хариултгүй дэмий хэрэг биздээ......

хай хоони, орж ирээд гарлаа. санажээ гэж
чи бурханы номын курсэд явахгүимоо, күмс шал өөр л болоод бгаа

ямартай ч наис тү сии юүү...

ийм зүйл байлгүй яах вэ. дандаа инээгээд амьдардаг амьдрал гэж байдаггүй биз дээ.хааяа маргалдах, зөрчилдөх зүйл гарна. амьдралд бүх зүйл байвал илүү сонирхолтой шүү дээ. бие биеийнхээ сэтгэлийг зөв ойлгох л амьдралд хамгийн эрхэм зүйл гэж боддог. хүнд өөрт нь энергийн агуу хүч байдаг гэж гэж ойлгодог.болно бүтнэ гэсэн сэтгэлээр гэсэн сэтгэлээр аливаа зүйлд хандаж байвал болохгүй бүтэхгүй зүйл байдаггүй боловуу.хамгийн гол нь сэтгэлийнхээ хүчийг зөв ашиглах хэрэгтэй байх.
за юу ч биччихэв дээ

за тэгэхээр буддагийн сургаал бол хүний оюун ухааны хамгийн дээд ариусал гэж үздэгтэй адилаар дээрхи ч мөн адил мэт,,,мэдээж би тийм хэмжээнд ариусаагүйн улмаас яв цав хариулж чадахгүй ч тэр араншин нь УУР ХИЛЭН, УЦААР гэж бодож байна, гэхдээ энэ биш л байхалдаа

үэхэхэ тэхх толгой дохив

Нөхцөл нь бүрдэхгүй бол зан араншин нь илрэхгүйм биш үү?. Хүүхэнгүй газар хүүхэмсэг зан хаанаас минь гарав гэж... үэхэхэхэ(энэ инээлт моодноос гарцан у?,)

zan aranshing hun ooroo olj avdag gejuu?

хариу сэтгэгдэл бичих гэсэн нэг л залхуу хүрчлээ...өнөөдөр тархиараа баадаггүй өдөр болтой, Амонра иймэрхүү сэдвийг тэгэж нэрлэсийм кэкэ. Өдөр л хэдэн талаас гүтгэлэгт автаад хэлэх ч үггүй гутраад суужийсан хүн одоо лааг жаргалтай болцон суужээн...миний араншин өнөөдөр лав илрэхгүй байна даа...кэкэ.

Дурсамжаа авч буцдаг ч юм билүү хэн мэдлээшд. Ямар үхэж үзсэн биш. Бүгд л таамгаараа л ярдагшдээ. Яг яадаг ч юм билээ. Харин би байгаа байх ч болно, үхсэн ч байна гэж л боддышд.Зөвхөн сүнс биенээсээ салаад хаашаа ч явдаг юм билээ. Буддын шашин шиг там диваажин руу явдаггүй ч байсан оюун санаа биенээсээ салаад оршоод байдаг гэдэгт бол итгэдэг тэгэхээр тэр тэнд бас сэтгэнэ, огт мэдрэхгүй байна гэж байхгүйшд, сэтгэхүйгээрээ мэдрэхгүй байхыг мэдрэх г.м хэхэ Тэхээр үхсэн ч хариуцлага хүлээдэг ч байж магадгүйм.
Сэдвээс шал далийдаг байшд хэхэ. Гэхдээ сайн ойлгохгүйм байнаа. Фриск юу гэж ойлгосоноо ярь даа. Ер нь бол араншин гэхээр одоо ууртай, дөлгөөн, нигүүлсэнгүй, уйланхай, гутранги, өөдрөг энэ тэр чинь орох бил үү? Гол санаа нь бол хүн өөрөө л хүсвэл өөрийгөө яаж ч өөрчилж чадна гэсэн санаа юм болов уу даа. Жишээ нь гуниглах дуртай араншингаасаа салмаар байвал сална, угнаасаа чиний юм биш юм чинь гэж багш нь хэлсийм болуу

бясалгаж үзээгүйм болхоор мэдкүймдөө..
би, миний гэхийм бол шунал, хүсэл төрнө, энэ нь зовлон.. хүн энэ дэлхийд нүцгэн ирээд нүцгэн буцна. дурсамжаа ч авч явж чадахгүй. эцсийн эцэст хоосон. миний гэх юм байхгүй, миний гэж байхгүйм чинь би гэж байхгүй л гэхийм байна ш дээ..
"Би" буруу ойлгосон ч байж магадгүй.. кк

харин уйлах араншин уу? надад болохоор архи уух ч юм уу хүн зодох ч юмуу нэг тийм муу зүйл л санаанд орж ирсэн шд..кэкэ.
Би гэж байдаг биз дээ...бүх зүйл зөвхөн би-д төвлөрдийм биш үү...гүймүү?

уйлахаар жишээ авъя.. төрөхдөө уйлж төрсөн, эцэг эхээс өрөвч уйланхай занг өвлөж авсан байг. шууд уйлах гэхээр болдгүй..
ер нь яаж ч мушгиж болох сэдэв байна даа..

Буддын сургаалд миний гэж байхгүй, тэгэхээр би ч гэж үгүй юм гэж сургадаг. ө/х хоосон.
"Би" болохоор өөдөөс нь Cogito ergo sum гэчмээр байдын.. энэ бол зөвхөн "миний" бодол..

Би байхгүй юм бол хэн сонголт хийх вэ? хэн эрх чөлөөг мэдрэх вэ? хэн хариуцлага хүлээх вэ? эсвэл энэ бүгд хоосон юм уу? үйлийн үр гэдэг чинь хариуцлагыг хэлээд байгаа бус уу?
"Би сэтгэж байна. Тиймээс би оршиж байна.."

эрүүл болжоогоод дахин нэг уншнаа тэгжуугаал ккк